NUMI1299 pisze: ↑03 wrz 2019, 18:34
co to jest?
Również uważam , że dane dotyczące pieniędzy w obiegu to istotne informacje, odzwierciedlały stan gospodarki: im mniej pieniądza skarbowego w stosunku do całego obiegu pieniężnego tym lepiej miała się gospodarka czym więcej pieniądza zdawkowe tym gorzej dla gospodarki a jaskrawym tego przykładem była inflacja bilonowa z 1925 roku.
W czym więc problem , to forum numizmatyczne, wprawdzie zacząłem próbować rozwiązywać zagadnienie numizmatyczne od strony gospodarczej ujęte w obrotach pieniężnych. Jednak ostatecznie mniej interesujący jest dla mnie stan obiegu, gdyż nie oddaje on faktycznych ilości wybitych monet czy wyemitowanych biletów.
Trudno mówić i pisać o prawdziwości danych , gdyż nie ma ani jednego kompleksowego sprawozdania. Próbujemy zatem dochodzić prawdy na podstawie różnych danych a przy wysnuwaniu wniosków szukać analogii.
Jak już wcześniej pisałem emisja skarbowa była traktowana w tym okresie jako zobowiązanie, podobnie zresztą emisja banknotów bankowych , dlatego rejestrowano emisję banknotów Banku Polskiego w jego bilansie po stronie pasywów (inaczej mówiąc długów).
Państwo natomiast było zobowiązane do prezentowania w okresach półrocznych zaciągniętych długów (zobowiązań)
Skoro emisja skarbowa była traktowana jako dług/zobowiązanie i miało to odzwierciedlenie w wykazie długów.
Według mojej oceny do 31.10.1927 w wykazie długów przedstawiano wszystkie bilety zdawkowe (są to również bilety państwowe) oraz wszystkie monety przekazane do Banku Polskiego (Banku Emisyjnego) poza jednym wyjątkiem, a mianowicie w wykazie długów nie wykazywano depozytu monet srebrnych i bilonu utworzonego na podstawie Rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 28.10.1926 poz 106 art. 106
Istotna zmiana nastąpiła na podstawie Ustawy z dnia 13.10.1927 oraz 5.11.1927.
Zmieniały one m.in wielkość emisji skarbowej zmniejszając ją z 460 mln zł do 320 mln zł. należało zatem z obiegu według granic obiegu wycofać 140 mln zł.
Te 140 mln zł miał zastąpić Bank Polski własnymi banknotami , które musiały posiadać pokrycie kruszcowe.
Widzieliśmy , że Bank Polski informował w Monitorze Polskim , że na 31.10.1927 wszystkie bilety i wszystkie monety to nie 460 mln zł a 502 mln. zł.
Nadwyżka ponad 460 mln dotyczyła depozytu bilonu, nadwyżka nad obiegiem emisji skarbowej poza bankiem wynoszącym 410 mln zł dotyczyła biletów w wysokości 48 mln zł oraz dozwolonym i przejętym przez Bank Polski zapasem monet więcej nie mogli przejąć gdyż przekroczono by 460 mln zł.
Mamy zatem 31.12.1927 w obiegu poza bankiem pozostało 167 mln zł biletów, oraz 142 mln monet. Co zatem zrobić i jak wykazać pozostałe jeszcze w banku monety w kwocie 43 645 550 zł oraz bilety w kwocie 9 092 018 zł.
Z tych dwóch pozycji: bilety i monety Bank Polski mógł przejąć do zapasu tylko monety dlatego przejął 9 807 675 zł w monetach. Przemilczając rezerwę kasową w biletach oraz w pozostałych monetach.
W tym przypadku w wykazie długów przedstawiono obieg biletów oraz monet w obiegu i w zapasie Banku Polskiego na sumę 319 137 407 zł.
Wracając do Twego pytania sądzę, że w wykazie długów przedstawiając sumy w biletach na
30.06.1928 - 175 338 947 zł
31.12.1928 - 172 935 397 zł
30.06.1929 - 153 958 180 zł ( skład bilety 5 zł państwowe, bilety 5 zł zdawkowe, bilety 2 zł zdawkowe)
31.12.1929 - 105 740 422 zł
przedstawiano stan przekazanych do banku Emisyjnego wszystkich biletów zarówno tych w obiegu jak i tych rezerw.
Natomiast do końca 1929 bilon przedstawiano w sumie obiegu oraz dopuszczalnej nie przekraczającej granicy emisji sumie przejętych do zapasu Banku Polskiego.
Cała nadwyżka bilonu traktowana była jako własność Skarbu Państwa i ujmowana w FOSP.
Pozdrawiam
jest to kwota którą też podajesz 167 mln zl 31 grudzień 1927 rok. Precyzyjnie pisz jak bilety to jakie 
Kolego poczytaj...o 153 mln zl to juz jest nudne co innego dajesz co innego piszesz ..
depozyt 
